Chcesz umówić się, nie wiesz gdzie,
Wszędzie pełno ludzi, pchają się.
W parku, na ulicy, wszędzie ludzi moc,
Taki już, cholera, podły los.

Bo na to już nie ma rady
Chyba, że... tylko Bieszczady!
Bo w Bieszczadach fajno jest,
Przecież o tym dobrze wiedz.

Chciałbym do kawiarni z tobą iść,
Kawę, wino, ptysie i szarlotki gryźć
Ale jak to zrobić, gdy w kieszeni grosz
Jedno jest stypendium, a rozrywek moc.

Bo na to już nie ma rady...

Wolałbym już z tobą w szachy grać,
Niźli do roboty znowu gnać.
Bo choć wiele zrobisz, źle ocenią cię,
A dlaczego Bóg jedyny wie.

Bo na to już nie ma rady...

słowa K. Stankiewicz ; muzyka K. Ignarski ; wykonanie Biedrony

C a d G
C a d G
C C7 F f
Gis G

C a d G
C a d G
C C7 F f
Gis G