Ideałów twych małą kolekcję
codzienności patyna już kryje
i ambicja z wolna usypia
mrucząc: ale tyję.

I choć głowę odwracasz od burzy
w miękkich kapciach młodość swą chowasz,
wiatr wesołą melodię ci niesie,
a z melodią słowa.

Dopóki tylko nogi, nogi dwie będą nosić mnie.
Dopóki z mej gitary, będzie płynął śpiew.
Dopóki tylko góry i jeziora, będą wzywać nas.
To zawsze na wędrówkę, jeszcze będzie czas.     2x

Zabierz więc odkurzone marzenia,
starych wspomnień porcję niemałą.
Potem nogą pchaj wszystko w plecak,
choćby wejść nie chciało.

I odszukaj nas na starych szlakach,
my będziemy jak zawsze ci sami.
Starych miejsc odszukaj przy ogniskach
i zaśpiewaj z nami.

Dopóki tylko nogi...