Z brzękiem ostróg wjechałem do miasta.
Pod jesień było, czas złotych liści nastał.
W kieszeni worek srebra, czas do domu,
Wtem za plecami woła głos.

Usiądź razem ze mną, spróbuj mego wina
Z czereśni, wiśni, resztek lata,
Choć jesień się zaczyna.
Tyle tej jesieni jeszcze jest przed nami,
Zdążysz wrócić do domu
Nim noc zawita nad drogami. Hej!

Słońce stało w zenicie bił południowy żar,
A w gardle kurz przebytych dróg.
Co tam spocznę chwilę, przecież nie zaszkodzi.
Do przejścia niedaleką drogę jeszcze mam. A ona kusi!

Usiądź razem...

Zbudziłem się w czerwieniach zachodu,
Pod szarą karczmą co rynek zamyka.
Zabrała moje srebro, duszę i ostrogi.
Zostało pragnienie i tępy głowy ból. I pamięć jej słów.

Usiądź razem...