Zapaliłeś małą lampę w niej światełko blade
Jaką los dziś trzyma kartę spoglądasz ukradkiem
Karta ciemna, myślisz - jestem czarnym koniem
Plama na koszuli, we krwi także dłonie.

Dylemat mamy, jest niezgody kość
Grać dalej czy powiedzieć dość?
Gdy zapach krwi i wilczy głód
budzą nas ze snu.

Nadeszła noc, tysiące głów
W powietrzu dźwięki ostatnich słów.
Nie ostrze chwały, nóż w blasku świec
ugodził tyle serc,
ugodził tyle serc.

Jeden człowiek nie nie zmieni ciągle to powtarzasz
Gdy niepokój w sercach ludzi, po co się narażać
Muzyka umilkła gdzie orkiestr wiwaty
Słowa niepokorne i modne krawaty

Każdego ranka wolność nam się śni
Obdartych skór nie darujemy im
Krążą dokoła bezpańskie psy
szczerząc na nas kły.

Widząc Łazarza u bogacza bram
Podbiegam lizać wrzody jego ran
I w połę płaszcza stary wtulam łeb
by mieć spokojny sen
by mieć spokojny sen.

Nienawiści mowę słysząc odwróć swoje oczy
Pośród hardych tego świata pozostań niezłomny
Werbli nie usłyszysz, więc czy wszystko na nic?
Nigdy nie myśl w sercu, że jesteśmy sami.

Słowa, muzyka i wykonanie Eugeniusz Kucza

Niedziela 13 stycznia 2019 roku. Około południa słuchałem wykładu "Jak pielęgnować pokój w świecie pełnym gniewu". Kilka godzin wystarczyło i staliśmy się świadkami bezsensownego, publicznego, jakże bolesnego jego przejawu. Postanowiłem wówczas napisać piosenkę nawiązującą do tego wydarzenia. Trochę to trwało, ale napisałem

F a
F a
G a
G a

a C
d E
d a
e a

C G
d a
C G
a e a
F G a

F a
F a
G a
G a

a C
d E
d a
e a

C G
d a
C G
a e a
F G a

F a
F a
G a
G a