Była złota jesień, dobiegł końca wrzesień
Z drzew kasztany opadają, młodzi znów na czynsz nie mają.
Szybko minął rok od ślubu, nikt się nie spodziewa cudu
Koleżanki są w Dubaju oni nie spłacają długów.

Coraz bardziej jest pod górkę, bajka prysła i są schody
Spakowała rzeczy swoje, znowu dom jest podzielony.
Czasem gdy zamyka oczy myśli: - "jeszcze będzie fajnie
Jej perłowych dotknę włosów i jej powiem, że ją kocham jak Irlandię".

Czas zabliźnił rany, z Agnieszką był myślami
Chciał do zgody podać rękę, kupił koszyk z kwiatami.
Ojciec siedział na werandzie w ręku trzymał tanią whisky
Odsuwając miskę ryżu rzucił krótko "już po wszystkim".

Agnieszka już dawno w Polsce nie mieszka
Agnieszka już dawno w Polsce nie mieszka

Doskwierała mu samotność, pogłębiała depresja
Żył z dnia na dzień, mało sypiał, w ogóle nie jadł mięsa.
Pielęgniarkę jednak poznał co na imię miała Sonia
Patrząc w oczy odpowiedział gdy spytała "gdzie żona?"

Agnieszka już dawno w Polsce nie mieszka
Agnieszka już dawno w Polsce nie mieszka

słowa, muzyka i wykonanie Eugeniusz Kucza

h
fis
A
G A D D

h
fis
A
G A D D

h
fis
A
G A D D

G A D h
G A D D

h
fis
A
G A D D

G A D h
G A D D